Rozwiązanie umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika nazywane jest zwolnieniem dyscyplinarnym, czyli tzw. dyscyplinarką. Jest to forma zakończenia stosunku pracy, którą stosuje się w określonych przypadkach. Art. 52 Kodeksu Pracy wyróżnia trzy podstawy uzasadniające dyscyplinarne zwolnienie pracownika. Są nimi: ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, zawiniona przez pracownika utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku, a także popełnienie w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa uniemożliwiającego dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku.
Naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych
Jedną z podstawowych przyczyn uzasadniających rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia jest ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych. Do podstawowych obowiązków pracownika należą m.in.: przestrzeganie regulaminu pracy, dbanie o dobro zakładu pracy czy stosowanie się do poleceń przełożonych. Czym jest ciężkie ich naruszenie? Każdy przypadek powinien być rozpatrywany osobno z wzięciem pod uwagę wszystkich okoliczności sprawy. Przykładem takiego naruszenia może być np. spożywanie w czasie pracy alkoholu lub stawienie się w pracy w stanie nietrzeźwości, a także nieuzasadniona odmowa wykonania polecenia przełożonego czy niestosowne zachowanie.
Utrata uprawnień i popełnienie przestępstwa
Mimo że najczęstszą przyczyną rozwiązania umowy w trybie dyscyplinarnym jest ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych, to istnieją jeszcze inne podstawy do zwolnienia dyscyplinarnego pracownika. Jedną z nich jest utrata uprawnień do wykonywania pracy z winy pracownika. Inną niezwykle istotną podstawą do podjęcia takiego działania jest popełnienie przez pracownika przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na danym stanowisku – nie wystarczy jednak samo przypuszczenie popełnienia przestępstwa, musi być ono oczywiste lub stwierdzone prawomocnym wyrokiem.
Dyscyplinarka a kwestie formalne – specjaliści od kadr i płac z Gdańska wyjaśniają
Pracodawcę, który podjął się rozwiązania umowy o pracę w trybie natychmiastowym, obowiązują określone wymogi formalne. Przede wszystkim zobowiązany jest do zachowania terminu rozwiązania umowy, który wynosi miesiąc od momentu, w którym dowiedział się o przyczynie uzasadniającej dyscyplinarne zwolnienie pracownika. W przypadku popełnienia przestępstwa termin ten liczy się od dnia uprawomocnienia się wyroku. Ponadto, jeśli pracownik reprezentowany jest przez zakładową organizację związkową, pracodawca powinien skonsultować z nią swoją decyzję. Masz pytania lub wątpliwości w zakresie zwolnień dyscyplinarnych? Zapraszamy do kontaktu z biurem rachunkowym Wektor w Gdańsku i skorzystania z profesjonalnej obsługi kadrowej!